Mezar Taşımdaki Dört Mısraya Bakarken Ağlayışına. Ağlama, sonsuzluğun kapısıdır bu taşlar. Ağlama ki, onlarda feryât etmeye başlar. Neden toprak olduktan sonra geldin yanıma. Bir ömür nerde idin od düşerken canıma. Mâdem acı çekmemi istemiyordun gülüm. Neden yandığım halde, acı çekiyor külüm. Mahrumun olsam bile, ağlama, kabrimde ben. Dayanamam kederlenmene, kahrına rağmen. Eyvah, sende solmuşsun istilâ kıskacında.

Birden dursun istersinseneler olunca maziöyle bir geçer zaman kidediğim aynıyla vakiöyle bir geçer zaman ki! Hani gün gelir sebepsiz hüzünlenir ya insanhani buğulu bir pencereden bakar gibi bakar ya. Insanlar vardır içteninsanlar vardır sığinsanlar vardır kılı kırk yararinsanlar vardır vurdumduymazinsanlar vardır ki insanın.