تو نه در دیروزی و نه در فردایی. ظرف امروز پر از بودن توست. شاید این خنده که امروز دریغش کردی. آخرین فرصت همراهی با امید است. از هر چیزی که خوشم بیاد یا شعرام. اونایی هم که لینک میشن بهشون سر میزنم و برای نظر یه متن کوتاه که مرتبط با موضوعشون باشه میزارم. پس لطفا به خوتون نگیرین. بوسه ای با طعم گیلاس. از شیر مرغ تا جون ادمیزاد.

Pouca coisa descreve a angústia da espera. A espera é uma doença cuja única cura é a chegada. Mas quando não chega, é terminal. É a agonia de sentar e sentir aos poucos os olhos úmidos, ofuscados pela luz da esperança. Pouca coisa descreve o patético desfecho de uma madrugada na qual se esperou. Pouca coisa descreve a agonia de se dizer que já amou, mas que se teve que esperar. E o amor não chegou. Nada descreve a dor irremediável da lembrança.